เส้นทางชีวิตของเธอหากจะเปรียบก็คงเหมือนเส้นฟันปลาที่พุ่งขึ้นสุด แต่ในขณะเดียวกันก็ดำดิ่งลงสุดเช่นกัน

กว่าหลายปีที่เติบโตมากับคุณตาคุณยายที่เธอเรียกว่า พ่อและแม่ ทำให้เธอไม่ได้รู้สึกถึงความขาดหายเลยสักนิด แต่กลับเต็มไปด้วยความรัก ความภาคภูมิใจ ด้วยความเป็นนักสู้ผู้ไม่ย่อท้อต่อความทุกข์เศร้า เธอเลือกที่จะตอบแทนผู้มีพระคุณทุกท่านด้วยความสามารถที่เธอมีอยู่ภายในทั้งพรสวรรค์การเป็นนักร้อง การเป็นนางงาม และเป็นคนกล้าแสดงออก ทุกสิ่งทุกอย่างนี้หล่อหลอมให้เธอเป็น “จิมมี่ พัชรฎา”